Toprak bir gün aynaya dedi ki: - Ey ayna! İmreniyorum sana. Çünkü kim sana baksa, kendini görür; bana bakanlar ise, sadece beni görür. Ayna toprağa şöyle cevap verdi: - Ey kara toprak, ne beyhude bir dert ile dertlenmişsin. Bilmiyor musun ben, bana bakanların bugününü gösteririm. Oysa sen, sana bakanların yarınından haber verirsin. Bu cevap, toprağın beğenisine gitse de, tekrar dedi: - Belli ki içimi rahatlatmak içindir sözlerin. Söyler misin bana, sana bakanlar, hiç dönüp bakar mı bana? Ve ayna toprağa acı bir gülümseyişle şunları söyledi: - Merak etme. Bana bakacak yüzü kalmayanların gözü, hep sana döner...