Bana duâ edin, duânızı kabul edeyim,"(Mü'min, 60) buyurdu Allah. Çağrıya kulak verdi insan, duâ etti Allah'a. Ayakta, otururken, yürürken, yatarken kımıldadı dudakları. Duâ ettikçe gücünün farkına vardı, duâ ettikçe acizliginin. Ve gerçek sahibine verdi kudreti sonunda, böylece özgürleşti... Ali Ural
Sevgili Dost, Okullarda "beden eğitimi" dersi var da, neden "ruh eğitimi" dersi yok? Sağlam kafa, sağlam vücutta bulunur doğru! Sağlam ruh nerede bulunur? Ali Ural
İnsan ne tuhaftı . Kah Musa oluyordu kah Firavun, kah bahar oluyordu kah kara kış,kah damla oluyordu kah deniz, kah bülbül oluyordu kah dilsiz.... Ali Ural
Çok şey bilip de susmanın ağırlığını taşır sözcükler. Ali Ural
Dizlerine kadar gömüldüğün karda yürümekte ne var? Boğazına kadar battığın kelimelerin içinde yüzmek ne soğuk! Ali Ural
Sevgili Dost Yazın buharlaşmayacak, kışın donmayacak, sonbaharda yapraklarını dökmeyecek, yani hep aynı kalacak ya da artacak sevgi. Altını görünce gümüşten gümüşü görünce bakırdan vazgeçmeyecek. Tagore gibi; "istediğin zaman lambayı söndür. Senin karanlığını da tanır ve severim diyecek" diyecek. Ali Ural
Sevgili Dost Gerçekleri, sırf kendi düşüncene sahip olmayan biri tarafından dile getirildiği için şiddetle reddetmek yüceltir mi kimseyi? boğmaya teşebbüs edilen bir inancın yanlış bir inanç olduğundan nasıl emin olunabilir? Bunu söyleyebilmek için o inancın sahiplerini taciz etmek yerine, o inancı tanıyıp, tarif etmek gerekmez mi? Bu yapılmadığı takdirde nasıl “bilgi toplumu”ndan söz edilebilir? Ali Ural
Sevdiğimiz insanlara karşı yapılan büyük haksızlıklar karşısında bile, dudaklarımızdan ancak birkaç zayıf cümle dökülebiliyor. Üzüntü kalbe inemiyor, kalp buğzedemiyor. Ali Ural
Sevgili dost, “Kalbimi alıp uzaklara gitmek istiyorum. ”Çünkü aklım hep kurcalanacak. ”Kalbimi alıp” çünkü kalbim değişen kanı karşılayacak.” Uzaklara” çünkü gazeteler mürekkep, radyolar ses, televizyonlar renk yapmak istiyorlar onu. ”Gitmek istiyorum” çünkü gitmek kalmaktan daha pullu: Bir gece kıyafeti gibi ışıl ışıl parlıyor teni. Bir gece kıyafeti gibi soyuyor gurbetini. A.Ali Ural
Hayat karşımıza duvarlar çıkarsa da, kader o duvarlarda pencereler açıyor. A. Ali Ural
Sevgili Dost, Merhameti gördün mü? Tamam, söyleme, biliyorsan yerini. Bari hayatta olduğunu haber ver. ''Merhamet ölmedi, değil mi?" Ali Ural
Sevgili Dost, Yaşamak, beraberinde anlamayı da getirirse gerçekten yaşanmış olur. Depremi önceden fark edip uluyan köpeklerden ve çırpınarak öten kuşlardan bir şeyler ayırmalı bizi. Madem önceden hissedemiyoruz, bari sonradan bir şeyler hissetseydik. Madem kulaklarımız yenildi, kalbimizle dinleseydik. Ali Ural
Sevgili Dost! Bu sabah kuş sesleriyle uyandım. Ne güzel değil mi? Hayır, güzel değil! Açık penceremden ok gibi dalıp yastığıma saplanan karga sesleriydi. Kuş sesleri dediğimde aklına asla karganın gelmediğini biliyorum. Bu, karganın da bir kuş türü olduğunu bilmeyişinden değil, karganın türünün en önemli özelliği olan güzel bir ötüşten mahrum oluşundan elbette. Yüzümü yıkarken acaba diyordum; acaba türümüzün en önemli özelliklerini taşıyor muyuz? Hareketlerimiz ve sözlerimiz nerelere saplanıyor? Acaba insan denince hatırlanıyor muyuz? Posta Kutusundaki Mızıka - A.Ali Ural
Sevme beni sözlerle, şuurlu ol, hem de duy içinden. Seversen beni eğer, samimi olmalı duygun. Ya sev ta içten, Ya tamamen bırak… Ali Ural
Sevgili Dost; Eksik bilgi bizi yanlış adreslere götürür. Arkadaşlıklar, dostluklar, ortaklıklar ve evlilikler hep bu yüzden biter. Kim bilir hayatımızda kaç kez; ‘Nasıl da tanıyamamışım! ’ demiş, kaç kez ince buz tabakasına aldanıp üzerinde yürüdüğümüz gölün soğuk sularında bulmuşuzdur kendimizi. A. Ali Ural
Kulaklar işgal altında, bu yüzden kelimeler yerlere dökülüyorlar. ağızların kapıları kırık, bu yüzden kelimeler ayağa düşüyorlar. Bu söz yığınlarını kim kaldıracak? Hiç kimse. ama azarlanacak sokaktan “bak ne buldum” diye evlerine kelime taşıyan çocuklar. “at o pis şeyi” denilecek onlara. Çocuklarsa yıkayıp bazı kelimeleri saklayacaklar yastık altlarında… A. Ali Ural
