Küçükken annesi “hadi kalk geç kalıyorsun” dediğinde Yorgana biraz daha sokulur insan. Bunun adı tatlı bir şımarıklıktır, tadı anlatılmaz... Bir gün “hadi kalk geç kalıyorsun” Diyecek birisi olmaz insanın. Bunun da adı yalnızlıktır, acısı anlatılmaz!... (B.Gökçe)
Bazılarını sözle anlatamazsın Söz aciz kalır onu anlatmaya Bazılarını gözle anlayamazsın Göz aciz kalır onu anlamaya... Bazıları da bu yüzden seni anlayamaz işte Sen değersiz olduğundan değil Değerini bilemediklerinden oysa!... (B.Gökçe)